ما را با مردم چکار؟ مارا با سیاست چه کار است؟ فعلا باید سرمان را مثل کبک درون برف کنیم و لب بدوزیم و هیچ مگوییم! بگذار این چند صباح هم بُگذرد و ما هم خَرمان از پل بگذرد، جاپایمان قرص بشود، انوقت  میرویم در خفا  و سایه! انوقت میاییم داد بیداد میکنم، به همه گیر می‏دهیم، به کس  و ناکس،  به  کوچک و بزرگ، به  دارا و ندار، بگذار این چند صباح بگذارد....چنان پوستی بکنم از دست زمانه و آدم‏های خوب و بدش!
از سیاست بدم  میاید و آدم‏هایش! هرچند شاید به جایی رسیدم این نفرت تبدیل به لذت شود! ان موقع سرم  درد نمی‏کند ولی دستمال می‏بندم! ان موقع وقت، وقتِ آجر کردن نان مردم است! آن موقع من خود  را می‏بینم و دیگر هیچ!
بگذار این چند صباح هم بگذرد...